ਜਲੰਧਰ ਪੰਜਾਬ ਦਾ ਇੱਕ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਸ਼ਹਿਰ ਹੈ। ਇਸ ਨੂੰ ਬਿਸਤ ਦੁਆਬ ਵੀ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਪੰਜਾਬ ਦਾ ਇੱਕ ਬਹੁਤ ਪੁਰਾਣਾ ਸ਼ਹਿਰ ਹੈ। ਹਾਲੀਆ ਸਾਲਾਂ ਵਿੱਚ ਇਸ ਦਾ ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ਸ਼ਹਿਰੀਕਰਨ ਹੋਇਆ ਹੈ ਅਤੇ ਇਹ ਵਪਾਰਕ ਸਰਗਰਮੀ ਦੀ ਇੱਕ ਬਹੁਤ ਹੀ ਵੱਡੇ ਉਦਯੋਗਿਕ ਕੇਂਦਰ ਵਿੱਚ ਵਿਕਸਤ ਹੋ ਗਿਆ ਹੈ। ਭਾਰਤ ਦੀ ਆਜ਼ਾਦੀ (1947) ਦੇ ਬਾਅਦ ਜਲੰਧਰ ਨੂੰ ਪੰਜਾਬ ਦੀ ਰਾਜਧਾਨੀ ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ ਅਤੇ ਇਹ 1953 ਵਿੱਚ ਚੰਡੀਗੜ੍ਹ ਨੂੰ ਰਾਜ ਦੀ ਰਾਜਧਾਨੀ ਬਣਾਏ ਜਾਣ ਤੱਕ ਰਾਜਧਾਨੀ ਰਿ ਪੁਰਾਣਾ ਜਲੰਧਰਬ੍ਰਿਟਿਸ਼ ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਜਲੰਧਰ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਇਹ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਉੱਤਰ-ਪੱਛਮੀ ਭਾਰਤ ਦੇ ਰਾਜ ਦੇ ਦੁਆਬਾ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਹੈ।ਇਸ ਦਾ ਹਾਲ ਹੀ ਵਿਚ ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ਸ਼ਹਿਰੀਕਰਨ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਜਲੰਧਰ ਭਾਰਤ ਸਰਕਾਰ ਦੇ "ਸਮਾਰਟ ਸਿਟੀ 'ਦੀ ਪਹਿਲ ਦੇ ਦੂਜੇ ਪੜਾਅ ਲਈ ਨਾਮਜ਼ਦ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ। ਜਲੰਧਰ ਪ੍ਰਾਚੀਨ,ਮੱਧਕਾਲੀ ਅਤੇ ਆਧੁਨਿਕ ਦੌਰ ਦਾ ਸਮੇਲ ਹੈ।ਜਲੰਧਰ ਇੱਕ ਭੂਤ ਰਾਜੇ ਨੇ ਜਿਸ ਦਾ ਜ਼ਿਕਰ ਪੁਰਾਣ ਅਤੇ ਗੀਤਾ ਵਿਚ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ। ਇਕ ਹੋਰ ਕਥਾ ਅਨੁਸਾਰ, ਜਲੰਧਰ ਲਵ (ਰਾਮ ਪੁੱਤਰ) ਦੇ ਰਾਜ ਦੀ ਰਾਜਧਾਨੀ ਸੀ.ਇਕ ਹੋਰ ਵਰਜਨ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ ਜਲੰਧਰ ਭਾਸ਼ਾਈ ਮਿਆਦ `ਜਲੰਧਰ 'ਦਾ ਮਤਲਬ ਹੈ ਪਾਣੀ ਦੇ ਅੰਦਰ ਦੇ ਖੇਤਰ, ਭਾਵ ਦੋ ਦਰਿਆ ਸਤਲੁਜ ਅਤੇ ਬਿਆਸ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਇਲਾਕਾ ਜਲੰਧਰ ਖੇਤਰ ਸਿੰਧੂ ਘਾਟੀ ਸਭਿਅਤਾ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਸੀ । ਜਲੰਧਰ ਜ਼ਿਲ੍ਹੇ ਦਾ ਆਧੁਨਿਕ ਇਤਿਹਾਸ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਖਿਲਾਫਤ ਅੰਦੋਲਨ 1920 ਵਿੱਚ ਜਲੰਧਰਜ਼ਿਲ੍ਹੇ ਵਿਚ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸ।ਜ਼ਿਲ੍ਹੇ ਵਿੱਚ ਦੇਸ਼ ਦੀ ਵੰਡ ਨੇ ਫਿਰਕੂ ਦੰਗੇ ਅਤੇ ਸਰਹੱਦ ਦੇ ਦੋਨੋ ਪਾਸੇ ਤੱਕ ਘੱਟ ਗਿਣਤੀ ਭਾਈਚਾਰੇ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕੀਤਾ। ਜਲੰਧਰ ਨੂੰ ਸਮਾਰਟ ਸ਼ਹਿਰ ਪ੍ਰਾਜੈਕਟਅਧੀਨ ਦੂਜੇ ਪੜਾਅ ਵਿਚ ਚੁਣਿਆ ਗਿਆ ਹੈ ਅਤੇ 200 ਕਰੋੜ ਰੁਪਏ ਦਾ ਨਗਰ ਨਿਗਮ ਲਈ ਨਿਰਧਾਰਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ। ਜਲੰਧਰ ਲਾਗਲੇ ਸ਼ਹਿਰ ਦਾ ਫਰਨੀਚਰ ਅਤੇ ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਵਰਗੇ ਸਾਮਾਨ ਬਰਾਮਦ ਅਤੇ ਖੇਡ ਦੇ ਸਾਮਾਨ ਦੇ ਉਤਪਾਦਨ ਲਈ ਇੱਕ ਗਲੋਬਲ ਕੇਂਦਰ ਹੈ। ਸ਼ਹਿਰ ਨੂੰ ਠੰਡਾ ਸਰਦੀ ਅਤੇ ਗਰਮ ਨਾਲ ਇੱਕ ਨਮੀਮਾਹੌਲ ਹੈ.ਪਿਛਲੇ ਅਪ੍ਰੈਲ ਤੱਕ ਜੂਨ ਤੱਕ ਗਰਮੀ ਅਤੇ ਨਵੰਬਰ ਤੱਕ ਫਰਵਰੀ ਨੂੰ ਸਰਦੀ.ਗਰਮੀ ਵਿੱਚ ਤਾਪਮਾਨ ਦੇ ਆਲੇ-ਦੁਆਲੇ 25 ਦੀ ਔਸਤ ਹੇਠਲੇ ਨੂੰ ਆਲੇ-ਦੁਆਲੇ ਦੇ 48 ਦੀ ਔਸਤਤੱਕ ਵੱਖ ਵੱਖ.ਵਿੰਟਰ ਦਾ ਤਾਪਮਾਨ ਦੇ -7 ਹੇਠਲੇਤੱਕ 19 ਹੈ ਜਲਵਾਯੂ ਜੁਲਾਈ ਅਤੇ ਅਗਸਤ ਦੇ ਦੌਰਾਨ ਸੰਖੇਪ ਦੱਖਣ-ਪੱਛਮੀ ਮੌਨਸੂਨ ਦੇ ਮੌਸਮ ਦੌਰਾਨ ਛੱਡ ਸਾਰੀ 'ਤੇ ਖੁਸ਼ਕ ਹੈ.ਔਸਤ ਸਾਲਾਨਾ ਬਾਰਿਸ਼ ਦੇ ਬਾਰੇ 70% ਹੈ। ਰੇਲ ਮਾਰਗ ਮੁੰਬਈ, ਕਲਕੱਤਾ, ਚੇਨਈ, ਪਟਨਾ, ਗੁਹਾਟੀ, ਪੁਣੇ, ਹਰਿਦੁਆਰ, ਵਾਰਾਨਸੀ, ਜੈਪੁਰ ਅਤੇ ਜੰਮੂ ਤਵੀ ਵਰਗੇ ਹੋਰ ਵੱਡੇ ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਲਈ ਉਪਲਬਧ ਹੈ, ਕੁਝ ਜਲੰਧਰ ਸਿਟੀ ਰੇਲਵੇ ਸਟੇਸ਼ਨ 'ਚ ਰੋਕ ਹਾਵੜਾ ਮੇਲ, ਦਰਬਾਰ ਸਾਹਿਬ ਮੇਲ (ਫਰੰਟੀਅਰ ਮੇਲ), ਨਿਊ-ਦਿੱਲੀ ਅੰਮ੍ਰਿਤਸਰ ਸ਼ਤਾਬਦੀ ਐਕਸਪ੍ਰੈਸ, ਪੱਛਮ ਐਕਸਪ੍ਰੈੱਸ ਹਨ.ਹੁਣ ਜੰਮੂ ਰਸਤਾ ਦੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਰੇਲ ਮਾਤਾ ਵੈਸ਼ਨੋ ਦੇਵੀ-ਕਟੜਾ ਤੱਕ ਦਾ ਵਾਧਾ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ.ਜਲੰਧਰ ਸਿਟੀ ਰੇਲਵੇ ਸਟੇਸ਼ਨ ਦੇਸ਼ ਦੇ ਹੋਰਾਂ ਇਲਾਕਿਆਂ ਨੂੰ ਨਾਲ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਜੋੜਦਾ ਹੈ, ਜਲੰਧਰ ਸਿਟੀ ਅੰਮ੍ਰਿਤਸਰ-ਦਿੱਲੀ ਰੇਲ ਲਿੰਕ ਦੇਵਿਚਕਾਰ ਇੱਕ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਸਟਾਪ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਸ਼ਤਾਬਦੀ ਐਕਸਪ੍ਰੈਸ, ਇੰਟਰਸਿਟੀ ਐਕਸਪ੍ਰੈਸ ਸੇਵਾ ਦੇਰਹੀ ਹੈ। ਲਹਿੰਦੇ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਟੁਕੜੇ ਕਰ ਕੇ ਉਸ ‘ਚੋਂ ਮੁਲਤਾਨ ਜਾਂ ਬਹਾਵਲਪੁਰ ਵਰਗੇ ਖਿੱਤੇ ਕੱਢ ਦਿੱਤੇ ਜਾਣ ਤਾਂ ਇਤਿਹਾਸ ਨਾਲ ਇਸ ਤੋਂ ਵੱਡੀ ਜ਼ਿਆਦਤੀ ਕੀ ਹੋਵੇਗੀ? ਇਹ ਪੰਜਾਬ ਦਾ ਉਹ ਖਿੱਤਾ ਹੈ ਜਿੱਥੇ ਸਾਡੇ ਸੂਫ਼ੀ-ਸੰਤਾਂ ਅਤੇ ਗੁਰੂ ਸਾਹਿਬਾਨ ਨੇ ਸਰਬ-ਸਾਂਝੀਵਾਲਤਾ ਦੀ ਬਾਣੀ ਰਚੀ। ਪੰਜਾਬੀ ਦੇ ਆਦਿ ਕਵੀ ਬਾਬਾ ਫ਼ਰੀਦ ਮੁਲਤਾਨ ਵਿੱਚ ਵਿੱਦਿਆ ਪ੍ਰਾਪਤੀ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਕੰਧਾਰ, ਮੱਕੇ ਅਤੇ ਬਗ਼ਦਾਦ ਦੀ ਜ਼ਿਆਰਤ ‘ਤੇ ਗਏ ਸਨ। ਅਤੇ ਬਾਣੀ ਵਿੱਚ ਲਹਿੰਦੇ ਪੰਜਾਬ ਦੀ ਬੋਲੀ ਦਾ ਚੋਖਾ ਪ੍ਰਭਾਵ ਹੈ। ਉਸ ਖਿੱਤੇ ਦੇ ਵਾਸੀਆਂ ਦਾ ਦਾਅਵਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਪੰਜਾਬੀ ਨਹੀਂ ਸਗੋਂ ਸਰਾਇਕੀ ਬੋਲੀ ਬੋਲਦੇ ਹਨ। ਆਪਸ ਵਿੱਚ ਰਚੀਆਂ-ਮਿਚੀਆਂ ਬੋਲੀਆਂ ਨੂੰ ਨਿਖੇੜਨਾ ਦੋ ਸਕੇ ਭਰਾਵਾਂ ਦੀ ਪੀਡੀ ਗਲਵੱਕੜੀ ਖੋਲ੍ਹਣ ਵਾਂਗ ਲੱਗਦਾ ਹੈ। ਬਹਾਵਲਪੁਰ ਮੂਲ ਦੇ ਲੋਕ ਵੱਡੀ ਗਿਣਤੀ ਵਿੱਚ ਹਿੰਦੁਸਤਾਨੀ ਪੰਜਾਬ ਅਤੇ ਹੋਰ ਖਿੱਤਿਆਂ ਵਿੱਚ ਵੀ ਵਸਦੇ ਹਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਬੋਲੀ ਦਾ ਆਪਣਾ ਵਿਸਮਾਦੀ ਰੰਗ ਹੈ ਜਿਸ ਨਾਲ ਪੰਜਾਬੀ ਭਾਸ਼ਾ ਨੂੰ ਵੰਨ-ਸੁਵੰਨਤਾ ਮਿਲਦੀ ਹੈ। ਸਰਾਇਕੀ ਦੇ ਆਧਾਰ ‘ਤੇ ਵੱਖਰਾ ਪੰਜਾਬ ਮੰਗਣ ਵਾਲਿਆਂ ਨੇ ਪ੍ਰਸਤਾਵਿਤ ਸੂਬੇ ਨੂੰ ‘ਸਰਾਇਕਸਤਾਨ’ ਦਾ ਨਾਂ ਵੀ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਵੈਸੇ ਪੰਜਾਬੀ ਨੂੰ ਹੱਕ ਉਦੋਂ ਵੀ ਨਹੀਂ ਸੀ ਮਿਲਿਆ ਜਦੋਂ ਸ਼ੁਕਰਚੱਕੀਆ ਮਿਸਲ ਦੇ ਮੋਹਰੀ, ਸਰਦਾਰ ਚੜ੍ਹਤ ਸਿੰਘ ਦੇ ਪੋਤਰੇ ਮਹਾਰਾਜਾ ਰਣਜੀਤ ਸਿੰਘ ਨੇ 19 ਸਾਲਾਂ ਦੀ ਉਮਰ ਵਿੱਚ ਸੰਨ 1799 ਵਿੱਚ ਲਾਹੌਰ ਉੱਤੇ ਕਬਜ਼ਾ ਕਰ ਲਿਆ ਸੀ। ਪੰਜਾਬੀਆਂ ਦੇ ਰਾਜ ਦਾ ਸੁਪਨਾ ਸਿੱਖ ਪੰਥ ਦੀ ਸਾਜਨਾ ਤੋਂ ਕੇਵਲ ਸੌ ਸਾਲ ਬਾਅਦ ਹੀ ਪੂਰਾ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ। ਅਫ਼ਸੋਸ, ਪੰਜਾਬੀ ਮਾਂ ਦੇ ਮਾਣਮੱਤੇ ਪੁੱਤ ਦੇ ਰਾਜ ਵੇਲੇ ਲਾਹੌਰ ਦਰਬਾਰ ਦੀ ਭਾਸ਼ਾ ਪੰਜਾਬੀ ਦੀ ਬਜਾਏ ਫ਼ਾਰਸੀ ਸੀ। ਮਹਾਰਾਜਾ ਰਣਜੀਤ ਸਿੰਘ ਨੇ ਚੜ੍ਹਦੇ ਅਤੇ ਮੱਧ ਪੰਜਾਬ ਵਿੱਚ ਪੈਰ ਜਮਾਉਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਕਸ਼ਮੀਰ, ਮੁਲਤਾਨ ਅਤੇ ਖ਼ੈਬਰ ਤਕ ਰਾਜ ਜਮਾ ਲਿਆ ਸੀ। ਭਾਵ, ਪੰਜਾਬ ਦੀਆਂ ਭੂਗੋਲਿਕ ਹੱਦਾਂ ਦੂਰ-ਦੂਰ ਤਕ ਫੈਲ ਗਈਆਂ ਸਨ। ਬਦੇਸ਼ੀ ਇਤਿਹਾਸਕਾਰਾਂ ਨੇ ਪੰਜਾਬ ਨੂੰ ਕਦੇ ਵੀ ਇੱਕ ਖਿੱਤੇ ਦੇ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਪ੍ਰਵਾਨ ਨਾ ਕੀਤਾ। ਮੁਲਤਾਨ ਦਾ ਇਲਾਕਾ ਤਾਂ ਕਈ ਸਦੀਆਂ, ਸਿੰਧ ਦਾ ਅਨਿੱਖੜਵਾਂ ਭਾਗ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਰਿਹਾ। ਪੰਜਾਬੀ ਸੂਬਾ ਜੀ.ਐਸ.ਬੱਤਰਾ 1 ਨਵੰਬਰ, 1966 ਨੂੰ ਵਜੂਦ ਵਿਚ ਆਇਆ। ਇਸ ਵਿਚ 17 ਜ਼ਿਲ੍ਹੇ ਤੇ 83 ਤਹਿਸੀਲਾਂ ਸਨ। ਨਵੇਂ ਪੰਜਾਬ ਦੀ ਆਬਾਦੀ 1 ਕਰੋੜ, 11 ਲੱਖ, 47 ਹਜ਼ਾਰ 54 ਸੀ ਅਤੇ ਰਕਬਾ 50,225 ਵਰਗ ਕਿਲੋਮੀਟਰ। ਇਸ ਵਿਚ ਸਿੱਖ ਆਬਾਦੀ 56%ਸੀ। 1967 ਦੀਆਂ ਅਸੈਂਬਲੀ ਚੋਣਾਂ ਵਿਚ, 104 ਹਲਕਿਆਂ ਵਿਚੋਂ 62 ਤੇ 1969 ਵਿਚ 81 ਸਿੱਖ ਮੈਂਬਰ ਚੁਣੇ ਗਏ ਸਨ। ਪਹਿਲ