ਇਹ ਕਹਿ ਕੇ ਏਜੰਟਾਂ ਦੇ ਪ੍ਰਬੰਧਨ 'ਤੇ ਪਾਬੰਦੀਆਂ ਨੂੰ ਜਾਇਜ਼ ਠਹਿਰਾਉਂਦੇ ਹਨ ਕਿ ਪ੍ਰਬੰਧਨ ਏਜੰਟ ਹੁਣ ਵਿੱਤ ਦਾ ਮੁੱਖ ਸਰੋਤ ਨਹੀਂ ਰਹੇ ਹਨ। ਉਹ ਇਹ ਵੀ ਦਲੀਲ ਦਿੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਮੁਨਾਫਾ ਉੱਚਾ ਰਿਹਾ ਹੈ ਅਤੇ ਉੱਚਾ ਬਣਿਆ ਰਹੇਗਾ, ਅਤੇ, ਇਸਲਈ, ਉਹ ਮੈਨੇਜਿੰਗ ਏਜੰਟਾਂ ਨੂੰ ਸਲਾਈਡਿੰਗ ਪੈਮਾਨੇ 'ਤੇ ਭੁਗਤਾਨ ਕੀਤੇ ਜਾਂਦੇ ਦੇਖਣਾ ਚਾਹੇਗਾ। ਉਹ ਅਮਰੀਕਾ ਜਾਂ ਦੂਜੇ ਦੇਸ਼ਾਂ ਵਿੱਚ ਅਤੇ ਖਾਸ ਤੌਰ 'ਤੇ ਕੁਝ ਪ੍ਰੋਫੈਸਰਾਂ ਦੁਆਰਾ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਤ ਕਈ ਕਿਤਾਬਾਂ ਦਾ ਹਵਾਲਾ ਦੇਣ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਕਈਆਂ ਦੇ ਹਵਾਲੇ ਦੇਣ ਦੀ ਆਦਤ ਵਿੱਚ ਹੈ। ਮੈਂ ਉਸ ਨੂੰ ਇਹ ਵੀ ਦੱਸਣਾ ਚਾਹਾਂਗਾ ਕਿ ਜਦੋਂ ਕੰਪਨੀਆਂ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤੀਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ ਤਾਂ ਨਿਵੇਸ਼ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਲੋਕਾਂ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਨਿਸ਼ਚਿਤ ਮਾਤਰਾ ਵਿੱਚ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਦੀ ਲੋੜ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਇਹ ਇਸ ਲਈ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਇੱਕ ਖਾਸ ਫਰਮ ਕਿਸੇ ਖਾਸ ਕੰਪਨੀ ਦਾ ਪ੍ਰਬੰਧਨ ਕਰ ਰਹੀ ਹੈ ਜਿਸ ਨਾਲ ਨਿਵੇਸ਼ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਲੋਕਾਂ ਵਿੱਚ ਇਹ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਪੈਦਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਉਥੇ ਵੀ, ਮਾਨਯੋਗ ਵਜੋਂ, ਵਿੱਤ ਮੰਤਰੀ ਨੇ ਕਿਹਾ ਹੈ, ਇੱਕ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦਾ ਸਮੁੱਚਾ ਸਖ਼ਤ ਕੰਟਰੋਲ ਹੈ। ਅੱਜਕੱਲ੍ਹ ਨਵੀਆਂ ਬੈਂਕਾਂ ਅਤੇ ਬੀਮਾ ਕੰਪਨੀਆਂ ਨਹੀਂ ਬਣੀਆਂ ਹਨ। ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ ਕੁਝ ਬੈਂਕ ਹਨ ਜੋ ਮੌਜੂਦਾ ਹਨ ਅਤੇ ਕੁਝ ਬੀਮਾ ਕੰਪਨੀਆਂ ਹਨ ਜੋ ਮੌਜੂਦ ਹਨ। ਦੂਸਰਾ ਨੁਕਤਾ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਮੈਨੇਜਿੰਗ ਏਜੰਸੀ ਫਰਮ ਦੀ ਕ੍ਰੈਡਿਟ ਯੋਗਤਾ ਕੁਝ ਹੱਦ ਤੱਕ ਬੈਂਕਾਂ ਅਤੇ ਹੋਰ ਵਿੱਤੀ ਸੰਸਥਾਵਾਂ ਤੋਂ ਕ੍ਰੈਡਿਟ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰ ਰਹੀ ਹੈ। ਸਾਡੀ ਆਰਥਿਕ ਸਥਿਤੀ ਵਿੱਚ ਸੁਧਾਰ ਦਾ ਵੀ ਕੁਝ ਹਵਾਲਾ ਮਿਲਿਆ ਹੈ। ਅਸੀਂ ਦੇਖਿਆ ਕਿ ਅਸੀਂ ਉਤਪਾਦਨ ਵਿੱਚ ਚੰਗੀ ਤਰੱਕੀ ਕੀਤੀ ਹੈ। ਜਿੱਥੇ ਤੱਕ ਕੱਪੜੇ ਦਾ ਸਬੰਧ ਸੀ, ਸਾਨੂੰ ਇੱਕ ਮੁਸ਼ਕਲ ਸਥਿਤੀ ਦਾ ਬਰਾਬਰ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਨਾ ਪਿਆ। ਭੋਜਨ ਦੀ ਘਾਟ ਸੀ ਅਤੇ ਕੱਪੜੇ ਦੀ ਵੀ ਘਾਟ ਸੀ। ਮੈਨੂੰ ਉਹ ਦ੍ਰਿਸ਼ ਯਾਦ ਹਨ ਜੋ ਸਾਨੂੰ ਕਈ ਸ਼ਹਿਰਾਂ ਵਿੱਚ ਦੇਖਣੇ ਪਏ ਸਨ ਜਿੱਥੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਹੀ ਆਮ ਕੱਪੜੇ ਦੇ ਦੋ ਮੀਟਰ ਲਈ ਇਕੱਠੇ ਘੰਟਿਆਂਬੱਧੀ ਕਤਾਰਾਂ ਵਿੱਚ ਖੜ੍ਹਨਾ ਪੈਂਦਾ ਸੀ, ਪਰ ਹੁਣ ਸਥਿਤੀ ਕਾਫ਼ੀ ਬਦਲ ਗਈ ਹੈ। ਅਸੀਂ ਬਹੁਤ ਕੱਪੜਾ ਪੈਦਾ ਕੀਤਾ ਹੈ ਅਤੇ ਅਸੀਂ ਕੱਪੜਾ ਨਿਰਯਾਤ ਕਰਨ ਦੀ ਸਥਿਤੀ ਵਿੱਚ ਹਾਂ। ਅੰਗਰੇਜ਼ਾਂ ਦੇ ਸਮੇਂ ਦੌਰਾਨ ਸਾਨੂੰ ਕੱਪੜਾ ਦਰਾਮਦ ਕਰਨਾ ਪੈਂਦਾ ਸੀ, ਪਰ ਹੁਣ ਅਸੀਂ ਕੱਪੜਾ ਨਿਰਯਾਤ ਕਰਨ ਦੀ ਸਥਿਤੀ ਵਿੱਚ ਹਾਂ। ਵੰਡ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਸਾਨੂੰ ਕੱਚੇ ਮਾਲ, ਅਰਥਾਤ, ਕਪਾਹ ਦੇ ਸਵਾਲ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਨਾ ਪਿਆ। ਸਾਡੇ ਕੋਲ ਕਪਾਹ ਦੀਆਂ ਮਿੱਲਾਂ ਸਨ, ਪਰ ਕਪਾਹ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਵਿੱਚ ਹੀ ਰਹੀ। ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਇਸ ਸਮੱਸਿਆ ਦਾ ਹੱਲ ਵੀ ਹੋ ਗਿਆ ਹੈ। ਅਸੀਂ ਆਪਣੇ ਸਾਹਮਣੇ ਕਪਾਹ ਦੇ ਵਧੇਰੇ ਉਤਪਾਦਨ ਦਾ ਟੀਚਾ ਰੱਖਿਆ ਸੀ ਅਤੇ ਨਾ ਸਿਰਫ ਉਹ ਟੀਚਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ, ਬਲਕਿ ਦੇਸ਼ ਦੇ ਸਾਰੇ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਸੰਤੁਸ਼ਟੀ ਲਈ ਇਸ ਨੂੰ ਘੱਟ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ।